காதல் வலி 

என்னை ஏற்றி வைத்த கைகள் இன்று 

என்னை விட்டு போனதென்ன
நியாயமா?
சாயங்கால நேரமெல்லாம் சாய்ந்திருந்த
தோளும் இங்கே தள்ளி வீட்டு போனதென்ன
நியாயமா?

ஆறு கோடி ஆசை வைத்து நெஞ்சு நிறைய
நேசம் வைத்து காதல் சொன்ன கிளியும்
இங்கே வாடுதே
காத்திருந்த காலமெல்லாம் கண்ணில் நீரை
தேக்கி வைத்து உன் நினைப்பில் வாழுதே

கூடி நிற்க சொந்தமில்லை
தேடிக்கொள்ள உறவுமில்லை
ஒத்தையிலே நிற்குதைய்யா
பூங்கிளி

சேதி ஒன்னு சொல்லிவிடு
சேர்த்தணைக்க வந்துவிடு
கையை நீயும் தந்துவிடு
காதல் இன்னும் உன் மனதில்
வாழுதா

சொல்லிக்கொள்ள வார்த்தையில்லை
சொந்தமென்று யாருமில்லை
செந்தணலில் வாடுதையா உன்
பூங்கொடி
ஆறு ஆண்டு காத்திரு அந்தபுரம்
வந்துநிக்கும் உன் நெஞ்சில் வாழும்
உன்னுடைய பூங்கிளி